“Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam”, zong Rob de Nijs. Zachtjes? Het stortregent op zaterdagochtend! De eerste appjes gaan al rond in de groepsapp of de wedstrijd wel door gaat. Ouders die met broertjes of zusjes al vroeg op de club moesten zijn sturen foto’s van zwembaden, of zijn het toch hockeyvelden? Ook hier thuis slaat de twijfel toe. Mijn zoontje, die om 11 uur moet heeft geen zin om in de regen te spelen en ik als coach eigenlijk ook niet. Voordeel wel is dat ze naar de D-jeugd zijn, een heel veld, dus sta je als coach in de dug-out. Lekker droog dus :-).
Het blijft maar regenen en grijs. Hmmmm, eerst maar eens ontbijt. Het is pas 9 uur, dus wie weet. Mijn moeder zegt altijd: “wat nu valt, valt straks niet meer”. Daar heb je nog eens wat aan. Dan rond 10 uur gaat het minder hard en zowaar rond 10.30 een flauw zonnetje. Op naar de club dus. Bij aankomst zie ik nog wel veel water, maar we kunnen spelen. Precies als de wedstrijd begint schijnt de zon. Heerlijk, het is zelfs warm. Het veld droogt op en het gaat lekker. Maar dan, halverwege de wedstrijd komen de eerste grote wolken alweer en ja hoor, drup, drup, drup. “Een buitje” hoor ik mezelf zeggen, maar BOEM dan gaat het los. En stortbui, en wat voor een! Binnen enkele seconden zijn alle jongens drijfnat, het veld is een waterbak geworden (toch nog op een waterveld vandaag dus…) en de bal rolt niet meer. Op de andere velden die ik teams de dug-out in duiken, maar wij gaan gewoon door. “Meer voor mannen…..!!!”. Het grappige is dat ik ook geen van de jongens hoor zeuren. Er wordt fanatiek gehockeyd als of ze de regen niet voelen. Wij coaches staan voor het eerst sinds jaren droog langs de lijn en wel in de dug-out (in de E jeugd sta je op het veld als coach), maar alle ouders en toeschouwers rennen naar binnen het clubhuis is. Na een minuut of 10 droogt het weer op, maar het veld blijft een waterbak. Ook de jongens zijn doorweekt. Respect mannen!
Na de wedstrijd snel naar binnen, wat droogs aan en limonade. Bij thuiskomst vraag ik mijn zoontje hoe hij het vond, de wedstrijd dan. Het eerste wat hij zei was:” wat had A…. een mazzel”. Hoezo? “Hij stond net in de wissel toen de regen kwam en na de bui mocht hij er weer in”. Hij was de enige die niet nat geworden was….. Tja, soms heb je mazzel. “Ik zal voortaan meer rekening houden met de regen als ik wissel”
- Foto: Robin Henneman (M8E3)
