Daar sta je dan als ouder in oktober of november langs de lijn op een sportveld. Regen, kou en wind. Guur weer. Nee, dit zijn niet de leukste maanden om op een sportveld te staan, helemaal dit jaar. Regen, regen en nog veel meer regen. Kinderen door en door nat, hockeysticks die niet meer vast te houden zijn en watervelden die deze hoeveelheid water niet aankunnen. Eén klein buitje en de plassen staan op het veld. Er is teveel water voor de watervelden.
Gelukkig is het nog maar 2 weekenden en dan is het klaar
Met ouderwetse trekkers en bezems wordt geprobeerd de plassen van het veld te vegen, maar echt succesvol is dat niet. Gelukkig is het nog maar 2 weekenden en dan is het klaar. Winterstop. Dan gaan we weer de zaal in. Lekker droog, snel spel en heel goed voor alle jeugd. Want die kleintjes leren superveel met zaalhockey en ze hebben er veel profijt van als ze in maart weer het veld op gaan.
Hockeyvader slaat een jaartje over
Hockeyvader slaat dit jaar de zaal even over. Lekker een paar maanden de weekenden vrij. Niet om 19.00 uur op zondagavond ergens in een zaal in Amsterdam nog zaalhockey. Geen trainingen. Even lekker niks en de weekenden wat anders doen. En dat is lang geleden. Ik verheug me er op en het leuke is dat je dan straks in maart weer heel veel zin hebt in hockey als de 2e helft van het seizoen begint. Lekker temperatuurtje, balletje slaan, heerlijk in het zonnetje langs de lijn bij mijn zoon en achteraf een drankje op het balkon.
Mooi weer in mijn schoen
Nu maar hopen dat we die trekkers en bezems in het voorjaar niet nodig hebben en weer ouderwets de velden moeten sproeien. Zon willen we. En dat is dan ook de cadeau-wens van Hockeyvader dit jaar voor Sinterklaas. Ik wil graag ‘mooi weer’ in de mijn schoen.
