Dames met hoge hakken en heren met gestylde haartjes en overhemden. Een zakelijk diner? Een Galafeest? Een trouwerij? Nee, een ouderwets Thé Dansant, of te wel TD. Een vol clubhuis met gezelligheid. Het is 1 grote modeshow. En dat op een Thé Dansant?
Dat hoort toch niet? Op een TD sta je in je zwetende hockeyshirt, korte broek/ rok en vaak de scheenbeschermers nog aan. Direct na de wedstrijd van het veld zo de dansvloer op. Bier in je hand, kratjes stapelen en stampend in de prut (bier). Na de TD in korte broek nog naar het lokale café of de trein in naar Amsterdam of andere stad, om daar nog even de kroeg in te gaan om vervolgens de volgende ochtend er achter te komen dat je hockeytas nog ergens staat. Zo ging dat, maar nu klink ik wel heel erg als een oude man.
Echte hockeyers douchen niet
Als veteranen keken we onze ogen uit. De één was nog mooier aangekleed dan de ander. Teams waren gedoucht en al, klaar voor het feest terwijl wij als veteranen als enige team nog in hockeykleren beneden aan het bier stonden de traditie hooghoudend, want…..echte hockeyers douchen niet (alleen thuis). De wereld verandert en het is blijkbaar een generatieverschil, maar wat blijft is dat het een mooi feestje was.
In de jaren 70 op chique naar de club
Echter, blijkbaar is bovenstaande toch niks nieuws, want de generatie voor mij ging ook op chique naar de feestjes op de hockeyclub. Tenminste dat vertelde mijn moeder hoe het er aan toe ging in de jaren 70. Netjes gekleed of gedoucht de dansvloer op, met een echte band. Waar is het dan mis gegaan? Vanaf welk moment stapte men op hockeyschoenen de dansvloer op en hoe heeft die generatie daar naar gekeken? Schande!
Eigenlijk niks mis mee en ook wel leuk om je netjes aan te kleden voor een feestje. Dat hoort eigenlijk ook zo. Dus misschien wordt het tijd om de nette schoenen en het overhemd toch maar in de hockeytas te stoppen een volgende keer.
