Het is stil op straat door het coronavirus. Verschrikkelijk en ik hoop dat het snel voorbij is. Maar er zijn ook onverwachte gevolgen. Ineens zitten we thuis met het gezin en zijn op elkaar aangewezen. We praten weer met elkaar, doen ouderwetse bordspelletjes en maken puzzels. Tuurlijk zijn we ook aan bingewatchen (Netflixen), gamen en YouTuben maar dat is het stripboekjes lezen, puzzelen en breien van deze tijd. Ook opvallend is dat we ineens een stuk beleefder tegen elkaar zijn op straat en netjes afstand houden. We zien elkaar weer. Welkom terug in de jaren 50.
Ook lijkt het coronavirus een effect op het weer te hebben. Na maanden regen is het sinds half maart strak blauwe lucht. Precies tegelijkertijd dat de overheid de maatregelen afkondigde wegens het opkomende coronavirus. We willen met z’n allen naar buiten maar dat mag niet. Samenscholing is verboden dus dan maar alleen naar buiten. Het wel lijkt of iedereen nu een racefiets heeft. Van flitsende outfits tot joggingbroeken op gymschoenen. Alles komt voorbij op de racefiets om zo toch actief buiten te zijn.
De lucht lijkt namelijk wel blauwer en schoner dan ooit. De straten zijn leeg, geen files op de wegen en geen hordes met hardwerkende mensen die vroeg in de ochtend naar hun werk vertrekken. Met als gevolg minder benzineverbruik en stikstof uitstoot. Geen strepen in de lucht van vliegtuigen en het is inmiddels al aangetoond dat in sommige door smok vergeven steden men ineens blauwe lucht ziet i.p.v. grijsbruin.
Nogmaals, ik hoop dat deze verschrikkelijke crisis snel voorbij is en wens iedereen gezondheid toe, maar tot die tijd praat met elkaar, doe een bordspelletje en kijk ook eens omhoog naar die prachtige blauwe lucht (als het niet weer regent….).
