13 grote knullen van 15 a 16 jaar zitten te bibberen van de kou in de kleedkamer in de rust van een wedstrijd als kleine jongentjes. “Doe snel iets warms aan, een trui onder je shirt, heb je handschoenen, droog je haar even af…..”. Het lijkt wel weer terug in de tijd toen ze 9 a 10 jaar waren. I.p.v. hockeycoach ben ik weer even hockeyvader. Ach, toch ook wel weer even leuk.
Veters strikken, boterhammetje smeren en Sinterklaas-journaal
Weet je het nog? Veters strikken, boterhammetje smeren en meelopen naar school. Deze periode is helemaal leuk. Lampionnetjes maken voor 11 november. Met volle verwachting kijken naar de binnenkomst van Sinterklaas en uiteraard het Sinterklaas-Journaal (wat is er dit jaar weer kwijt? Het boek?). Leuke herinneringen.
Als ik nu op kijk zie ik 2 jongens thuis hangend op de bank, koptelefoon op (de grootste die je ooit hebt gezien) en af en toe komt er een snauwend geluid uit wat betekent dat ze je wel gehoord hebben. Toch is het ook leuk om van deze tijd te genieten. Op het veld zie ik 13 slungelige jongens die niet goed weten wat te doen met die lange armen en benen. Meisjes worden interessant en samen met elkaar voelen ze zich heel stoer. Ik moet er erg om lachen en laat het lekker gaan vaak tijdens de training. Heeft toch geen zin anders.
Lekker op de bank tegen je aan hangen
Maar af en toe zie je dat de grote jongens toch ook nog even kleine jongentjes zijn. Kleine opmerkingen, vraagjes en vaak op zoek naar een blik van goedkeuring. Thuis op de bank even tegen je aanhangen en zich lekker laten verwennen als je toch nog het boterhammetje voor ze maakt. Ook deze periode weer…. De jongste piept er tussenuit om toch nog op 11 november een rondje te lopen met een lampion en Sinterklaas vieren bij je kleine neefjes is strontvervelend. Maar aangezien er cadeautjes zijn, is het toch wel leuk. Laat ze nog maar even “kleine-grote” jongens zijn, vind hockeyvader ook wel zo leuk.