Gek eigenlijk dat 31 dec zo’n ijkmoment is. Ben je net lekker bezig dan is ineens het jaar voorbij en moet je weer opnieuw beginnen. Het jaar afsluiten, de balans opmaken en alles afronden om 1,5 week later begin januari weer opnieuw te beginnen. Raar eigenlijk, want alles gaat toch gewoon door?
Nog even doorgaan met 2018
En ook niet alles is zo. Het schooljaar loopt anders en ook het sportjaar (hockey) loopt van september tot juni. Kortom, waarom dus ineens in december het jaar afsluiten en in januari opnieuw beginnen? Kunnen we 2018 niet even doorzetten, via bijvoorbeeld “blessuretijd”. Voor hockeyvader was 2018 een mooi jaar en dus ik zet 2018 graag nog even door. De 4e man geeft voor Hockeyvader minimaal 2 maanden blessuretijd aan, dus ga ik nog even door met 2018 (wat jullie 2019 noemen).
Uitdagingen voor 2019?
En dan moet je ineens ook nog nadenken over goede voornemens of “uitdagingen”. Hoezo? Dat kan toch het hele jaar? Heeft hockeyvader dan nog uitdagingen komend jaar? Genoeg, maar op korte termijn staat er 1 grote uitdaging voor hockeyvader op het program namelijk meedoen aan de strandrace Egmond-Pier-Egmond. 38 km fietsen op het strand in (te) strakke fietskleding met 4.000 andere “fietsgekken”. Altijd al een keer willen doen en nu is het zover. Zwoegen door het mulle zand, de pier aantikken en het heel eind weer terug. En dat alles is bedoeling in ongeveer 2 uur te doen (voor hockeyvader dan). Dat wordt nog een hele uitdaging.
En verder dit jaar? Zelf hockeyen, coachen, trainen, werken, aandacht voor het gezin, vakanties, etc. Kortom, heel veel…….wat ik eigenlijk afgelopen jaren ook gedaan heb. Ik ga dus nog even door met 2018 in de blessuretijd en wellicht nog verlengingen ook om in september aan de penalty’s te beginnen. Dan kunnen we zo naar 2020 doorschuiven (omdat dit zo’n lekker getal is). Ik wens iedereen een goed en gezond 2018 in de blessuretijd.
