‘Leg die telefoon nu eens weg!’ Mijn jongste zoontje is 12 jaar geworden en binnen het gezin van Hockeyvader is de afspraak dat je dan een mobiele telefoon mag hebben. Ondanks alle smeekbeden en teksten; “dat iedereen er al één heeft”, houden we ons daar aan. Maar het was dus zover. Een mooie glimmende smartphone, met 1500 MB per maand aan internetverbruik (en 100 belminuten, maar bellen doen ze toch niet).
Meer dan 100 berichten
Het gaat vooral om Whats-appen, YouTube en gamen. Snel uit de verpakking, even opladen en installeren. Google-accountje aanmaken en los kunnen. Dat had je gedacht. Het gaat al mis bij het invullen van de geboortedatum bij Google. Als je dat netjes doet dan kan er niet geappt of naar YouTube gekeken worden, want daar moet je 16 voor zijn. Kortom, een “fake” geboortedatum dus dan maar en ja hij doet het.
Snel een ouderwetse sms naar een klasgenootje zodat je aangemeld kan worden in de klassen-groeps-app, om vervolgens tientallen andere groeps-appen aan te maken. Een “vrienden-groepsapp”, “PS4-groepsapp“, “Ijzerclub-groepsapp” en natuurlijk een “Fortnite-groepsapp”. Gevolg is elke dag meer dan 100 berichten en dus ook 100 geluidsmeldingen. “Hi”, “Lol”, “😊 😊☹” en veel duimpjes komen er voorbij. Dit gaat de hele dag door en binnen een paar dagen draait het hele leven om die telefoon en is het een dusdanige aandachtstrekker dat hij vastgeplakt aan mijn zoontje zit.
Telefoon gevallen…..scherm kapot
Het communiceren is naar een next level gegaan. Tot vorige week stond er elke dag wel iemand voor de deur met de vraag of mijn zoontje buiten kwam spelen, nu gaan er 10 appjes rond over hoe laat er op het schoolplein afgesproken wordt. Om vervolgens op het schoolplein naast elkaar naar elkaar te appen, foto’s te sturen of filmpjes te kijken. En als er dan een keer “echt” gevoetbald wordt is het resultaat dat de nieuwe telefoon van mijn zoontje gevallen is en met een kapot scherm thuis komt.
Welkom in “twenty-eighteen”. Ik ga mijn zoontje maar even een berichtje sturen dat hij naar huis moet komen omdat we gaan eten.
“Column Uitkijkpost: link naar column“
