‘Papa, ik wil stoppen met hockey’ Dat is wat mijn jongste zoon tegen mij zei een paar maanden geleden. Hij wil niet meer. Dat is lekker. Ben je Hockeyvader wil je hockeyzoon niet meer op hockey. Maar ja, je moet wel doen wat je leuk vindt.
Ik “moet” zo veel
Kortom, het gesprek maar aan gaan. Waarom vindt je het niet leuk, wat is er, is er wat gebeurd, etc. Hockey is gewoon niet helemaal zijn ding, blijkt na een lang gesprek. Met name het altijd “moeten”. Je moet naar training, je moet elke zaterdag naar het veld, etc. School is al heel veel “moeten” voor mijn jongste zoon, dus als je dan in de middag en in het weekend ook nog veel “moet” dan kan ik me wel voorstellen dat het niet altijd even leuk is.
Een andere sport? Dat was niet de bedoeling.
Maar ja, sporten is wel belangrijk dus de volgende vraag was dan welke sport hij dan wilde doen. Toen werd het stil en keek hij erg teleurgesteld. Andere sport? Ja maar, dat was niet de bedoeling. Hij had zelf eigenlijk bedacht dat hij helemaal geen sport meer zou doen. Dat hadden we snel uit zijn hoofd gepraat. Je hoeft bij ons in het gezin helemaal geen “olympisch niveau” te halen, maar bewegen is gezond, dus we doen wel een sport. Tennis misschien? Voetbal? Fietsen? Atletiek? Honkbal? Schaatsen? Er zijn vele keuzes. Overal werd nee opgezegd.
Hockeyvader wordt Tennis- of Schaatsvader?
We gaan gewoon van alles proberen. We starten met tennis komende weken. Kijken of hij dat leuk vindt. Hockeymoeder tennist, dus dat kunnen we makkelijk regelen. Dat proberen we een paar keer en dan gaan we de volgende sport proberen. Ondertussen hebben we afgesproken dat we wel blijven hockeyen. Reden? Heel simpel. Ik weet precies hoe het gaat. We proberen een paar sporten en dan verwatert het en voordat je het weet zit meneer elke zaterdag op de bank achter zijn Playstation. Dat gaan we dus niet doen.
Kortom, Hockeyvader blijft gelukkig nog even Hockeyvader tot dat we een andere sport gevonden hebben. Je kan vast ook leuke blogs schrijven als Tennisvader of Schaatsvader.
