Hockeyvader was jarig afgelopen zaterdag. Tijd voor een feestje zou je zeggen, maar niet dit jaar. Gewoon hard aan het werk op zaterdag.
Een leesbril
Het begon op zaterdagochtend vroeg met cadeautjes van de kinderen en hockeymoeder. Een boek, een nieuwe e-reader, lekker douche-gel, een weekendje weg en…….. een leesbril. Een leesbril? Ja, een leesbril. Hockeyvader is 45 jaar geworden, maar lezen gaat nog prima, maar het zijn wel kleine lettertjes tegenwoordig. Topper zijn de slippers van Reef, met bieropener. Kijk, daar heb je nog eens wat aan. Meer voor mannen!
Na de cadeautjes op naar het veld, waar ik om 10.00 uur me meld om het springkussen op te blazen. Springkussen? Ja, Dames 1 speelt play offs en we maken die dag er een “happening” van. Veel publiek, standjes met horeca, sponsoren en dus ook een springkussen voor de kids. Ik heb deze taak op me genomen en samen met 2 andere vaders zetten we de hindernisbaan op.
Schaduw
Dan snel naar het veld omdat we om 11.00 uur spelen met het team van mijn jongste zoon. Het is bloedheet en dus verzamelen in de schaduw. Met de coach van de tegenstander spreken we af niet in de dug-outs te zitten (want dit staan vol in de zon), maar aan de andere kant van het veld in de schaduw te staan. Uiteraard zijn er waterpauzes, maar het blijft heet. Rode koppen op het veld, maar wel een overwinning. De wedstrijd is om 13.00 uur afgelopen en direct op een drafje naar nr. 2, die precies om die tijd moet verzamelen om naar Amsterdam te gaan voor zijn wedstrijd. Ook hier ben ik coach van. Aangekomen in Amsterdam is de temperatuur inmiddels gestegen naar 29 graden. Voordat we begonnen zijn zie ik al rode koppen en dan moet de wedstrijd nog beginnen. Het was warm, heel warm laten we het daar maar op houden.
Rond 17.00 uur stappen we terug in auto op weg naar huis, nou naar “oma” dan want daar gaan we lekker eten. We komen om 17.45 uur daar aan en ik smacht naar een koud biertje. Op het menu staan asperges. Heerlijk. Rond 22.00 uur taaien we af naar huis, waar we nog een afzakkertje nemen in de tuin. Het is nog steeds heet.
Met de rug tegen de muur
Na een woelige, warme nacht de volgende ochtend weer naar de club om het springkussen weer op te blazen. Dames 1 had gisteren gewonnen, dus vandaag de beslissingswedstrijd. Weer alles en iedereen opgetuigd, maar ook vandaag kan ik helaas niet als toeschouwer kijken. Na het opblazen van het kussen snel naar huis, want de overbuurvrouw is jarig en wordt 80. Daar moeten we even heen op de koffie. Het lukt net, maar na een klein uurtje naar huis, want de auto staat klaar om naar Rotterdam te gaan, voor mijn eigen wedstrijd. Uit op Leonidas. Zwaar bevochten en met de rug tegen de muur slepen we er een 3-3 uit. Ik ben gesloopt! Rond 19.30 uur zijn we uiteindelijk weer thuis en plof ik op de bank. Max is 9e in Monaco geworden en ik pik nog net een stukje mee van de Indy 500.
Kortom, hoe was je verjaardag dit weekend? Druk!
