Afgelopen zaterdag had ik als Hockeyvader (als coach) een primeur: ik ben van het veld gestuurd na een opmerking richting de scheidsrechter met een gele kaart.
Jasje gooien zoals Hansie-Hansie
Dat moet je ook niet doen! Je bent als coach toch een voorbeeld voor je team? Dat is waar, maar misschien had ik te veel naar andere coaches gekeken. Zo had ik als een dwaas voor mijn dug-out heen en weer kunnen rennen zoals Conte bij Cheslea. Of schreeuwend langs de kant zoals Stijn Vreven van NAC, al hoewel die meer op de tribune dan op de bank zit. Misschien voelde ik me wel “the special one” zoals Mourinho en draag ik de hele wereld op mijn nek. Of nog beter, misschien had ik mijn jasje moeten gooien zoals Hansie-Hansie. Of de 4e man moeten uitschelden. Pas als ik dit gedaan had, dan was het logisch geweest om je van het veld te sturen. Maar niks van dit. Ik had me keurig gedragen.
Nu is de hockeywereld anders dan die van voetbal en dat geldt ook voor de scheidsrechters. Mag je bij voetbal de scheids bijna een “body-check” geven als je het er niet mee eens bent, bij hockey kan “boos” kijken al een reden zijn voor een kaart. Waar bij voetbal alle geslachtsdelen voorbij komen zijn woorden als “hé, scheids” bij hockey al uit den boze. Kortom, oppassen geblazen met wat je zegt, maar gelukkig gaat het 99% van de keren goed omdat scheidsrechters vaak zelf hockeyers zijn en dus heus wel snappen hoe het spelletje werkt en dat er soms wat emotie is.
Ik ben de baas op het veld
Maar ja, net zoals bij voetbal zijn er bij hockey ook van die scheidsrechters die het niet snappen (vaak zelf geen hockeyers). U kent ze wel. Van die “baasjes” die zich lekker laten gelden op het veld. Van die scheidsrechters die het spel niet kunnen lezen en jongentjes van 10 jaar een gele kaart gaan geven omdat ze niet snappen waarom er gefloten wordt. Van die scheidsrechters die voor een wedstrijd hun collega al uit gaan leggen wat ze “fout” doen (bv. van vorige wedstrijden). Van die scheidsrechters die eigenlijk het liefst alleen op het veld staan, want het is toch wel vervelend dat er ook nog 22 spelers zijn waar iedereen naar kijkt i.p.v. naar jou als scheids.
Nou, zo’n scheidsrechter hadden we dus zaterdag. Toen we het veld op kwamen had ik het al moeten zien, maar ik miste de signalen. Had ik het maar niet geroepen. Had ik me maar niet zo schandalig gedragen. Had ik me maar als voorbeeld naar mijn team opgesteld. Had ik maar…….
Ik zal het nooit meer doen
Maar hockeyvader, wat heb je dan geroepen? Welke schandalige teksten heb je uitgekraamd? Wat was de druppel om je van het veld te sturen? Ik schaam me er een beetje voor maar zal het toch maar vertellen. Er werd een doelpunt afgekeurd en ik ben uit de dug-out gestapt, met mijn armen gespreid en heb met een iets verheven stem gevraagd: “Scheids, waarom keur je het doelpunt af?”
Hierbij zweer ik dat ik het nooit meer zal doen en niet meer Stijn Vreven zal nadoen……. Gelukkig zijn er ook nog andere “Stijn-en”, zoals Maurice Steijn, die keurige coach van VVV Venlo. Laat ik daar maar een voorbeeld aan nemen. En qua scheidsrechters? Er lopen genoeg talenten rond die het wel snappen, zo ook bij ons op de club, jong en oud. Ik weet er wel 1 die ons perfect kan fluiten. Hoe heet hij ook al weer? Iets met een S…….
