Daar sta je dan, op een piste in de Alpen en het is -27. Dat is best koud, helemaal als het ook nog een beetje waait. Hockeyvader is met het hockeygezin op wintersport, maar dat het zo “Winter” zou zijn was niet helemaal de bedoeling.
King-Crab vissen op de Cornelia Marie of overwinteren in het Behouden Huis
Tuurlijk, als je wilt skiën heb je sneeuw nodig en dus ook wat lagere temperaturen. Maar die sneeuw valt altijd al in januari en de kou verdwijnt zodra de voorjaarsvakantie begint zodat je met zon en lekkere temperaturen je vermaakt op de piste. Het heet niet voor niets voorjaarsvakantie. Nou, dit jaar is het meer een Arctische vakantie. Een weekje naar de Goelag in Siberië. Overwinteren in het Behouden Huis op Spitsbergen. Of “King-Crab” vissen op de Cornelia Mari 540 miles from Dutch Harbor…. Kortom het is berekoud, de Siberische Beer.
Weg die Hema handschoenen en veel laagjes aan
Gelukkig was het hockeygezin goed voorbereid en is het niet de eerste keer in de kou, maar er moesten toch drastische maatregelen genomen worden. Weg met die Hema-handschoenen (en nieuw Reusch er voor terug), Bivakmutsen onder de skihelm en lange onderbroeken aan. En laagjes, veel laagjes. Thermohemd, lange mouwen shirt, gewoon shirt, trui/ vest, ski-jas, thermobroek, skibroek, bivakmuts, col, handschoenen, helm. Je bent even bezig. Heb je net alles aan en zit alles net lekker, zodat het nergens tocht…..moet je naar de WC. Alles weer uit….
Verwarmde zitting in de lift….heerlijk
Eenmaal op de piste is het eigenlijk best lekker, maar het is zo jammer dat je de lift weer in moet. Gelukkig hebben ze hier 2 stoeltjesliften met verwarmde zitting, lekkerrrrr….. Ik blijf gewoon een rondje zitten denk ik. Helaas is er ook een lift zonder verwarming en het is nog geen snellift ook. Dat duurt lang en je vriest vast aan het stoeltje. Ondanks alles zetten we flink door, met af en toe even naar binnen om op te warmen, maar om een uur of 16.00 is het toch echt klaar en krijgen de kinderen het niet meer warm, ondanks alle laagjes (ze lijken wel Michelin-mannetjes). Ook het biertje achteraf laten we zitten, het is te koud om buiten te zitten onder aan de piste.
Echter, de laatste dagen wordt het beter weer. Zonnetje en iets minder wind. We kunnen zelfs buiten zitten en lunchen ondanks dat het -11 graden is. De jas gaat zelfs open. Zolang je je handschoenen maar aanhoudt anders vriezen die vast aan je cola of biertje. Even foto’s nemen op de piste is ook niet echt lekker. Het lukt niet met je handschoenen aan en als je die uitdoet om de foto te nemen vriezen je vingers er af.
Papa, ik heb het zo warm
En dan de laatste dag. De voorspelling is dat het -8 gaat worden, dus dat valt mee. Echter, je weet nooit hoe het boven is en de voorspelling is ook wel wat wolkjes, dus in de ochtend alle kleren weer aan. Dat was dus een foutje. Warm!!!!! Ik heb het nog nooit zo warm gehad. Als je stil stond zweette ik al, maar ja, iets uitdoen is ook geen optie want waar laat je het. De bivakmutsen en colletjes zaten al in de jaszakken. ‘Papa, ik heb het zo warm’ hoor ik mijn kinderen zeggen en dat terwijl ze aan het begin van de week kleumend van de kou niet meer wilden. Gelukkig werd het na 14.00 uur iets meer bewolkt en stak de wind weer op. De gevoelstemperatuur daalde weer naar -15. He, lekker vertrouwd. Nog een paar afdalingen en ons Siberische avontuur zit er op. Best jammer eigenlijk, want je went wel aan de kou. Op de terugweg staan we buiten in onze trui bij een “stop” en is het 2 graden. Lekker, de lente komt er aan.
