3-2 voor en nog 5 minuten. Zal het dan eigenlijk een keer lukken? Winnen. Mijn medecoach en ik staan te springen en te schreeuwen langs de kant. ‘Kom op, vasthouden!!!!’. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar die vlieger gaat niet altijd op……
Week in, week uit verliezen en dik ook
De afgelopen maanden was het namelijk kommer en kwel. 11 jongentjes van 10 a 11 jaar die week in week uit verliezen en dik ook. Dan kan je zeggen dat zaalhockey misschien niet helemaal ons ding is (wat ook klopt), maar echte sterren zijn we zelf in de zaal ook niet. Ze doen hun best, maar op het veld komen we er beter uit. Maar deze week is het dus anders.
Het is vorige week begonnen. Na wekenlang dik verloren te hebben, hebben we besloten een ander systeem te spelen. Op TV, als het over voetbal gaat, hoor je niet anders (systeem dit, systeem dat, etc. ), dus waarom niet bij ons? Ons systeem werd het “huisje” (met de punt naar voren, maar voor kinderen makkelijker te onthouden als je het over een huisje hebt). Het werd een drama! Niks lukte, niemand snapte het en we gingen er 6-1 op. Kritiek en gezeur vanuit de jongentjes op ons als coaches en mopperende kinderen. Weer verloren. Het systeem werkt dus niet.
Nieuw systeem: “huisje”
Toch door de week vast gehouden aan het systeem met training en moed geput uit het feit dat andere teams wel goed spelen in het “huisje”, gingen we deze week er dus weer met goede moed mee aan de slag. We speelden tegen dezelfde tegenstander waar we eerder 6-1 van verloren. Kortom, het zal dus wel niks worden……
Dat hebben we de spelers ook ingefluisterd (en mentaal voorbereid). Maar, het liep dus totaal anders. Ik weet niet hoe het komt, maar tijdens de uitleg zal ik al dat ze het wel snapte nu. En direct in het veld stond het goed. Iedereen op de juiste positie en jawel; doelpunten!! (van ons). Het geestige was dat de tegenstander er niks van snapte. Die dachten natuurlijk dat het een eitje zou worden (na de makkelijke winst van vorige week). Ik zag ouders wat moeilijker kijken, spelers protesteren bij de scheidsrechter en mopperen op elkaar. Hahahaha, dit is een keer leuk. Na het fluitsignaal omarm ik van enthousiasme mijn medecoach en sta juichend op het veld. Ook de meegekomen ouders zie ik glunderen. Wat is dit leuk!
Het 2e potje spelen we 3-3, maar hadden we kunnen winnen. Maakt niet uit. Een top dag! Nog op zoek naar een systeem? “Huisje”.
