Dinsdag 12 december. Het is weer zo ver, de leraren staken dus op zoek naar een oplossing om de kinderen op te vangen. Tenminste, de jongste want de oudste zit al op de middelbare school en daar staken ze niet. Op zich snap ik dat de leraren staken en ja ik vind ook dat ze meer moeten verdienen, maar het is wel lastig voor ouders, zo ook voor Hockeyvader. Eerst jezelf in bochten wringen om de agenda leeg te maken. En als dat gelukt is het volgende dilemma: wat ga je dan doen met je kind?
Mag opa ook mee?
Het weer helpt ook niet mee, dus de kans dat het een dagje thuis achter de Playstation wordt is groot. Nee, dat wil ik niet. Dan maar op pad. Efteling? Nemo? Artis? Dat zal wel heel druk zijn tijdens zo’n dag dat alle kinderen vrij zijn, want iedereen gaat natuurlijk wat doen. Aviodrome? Defensiemuseum? Marine museum? Daar zijn we onlangs nog geweest, o.a. tijdens de vorige stakingsdag. Wat dan? Ik zoek me helemaal suf op internet om wat leuks te vinden. Het moet interactief zijn voor kinderen, niet helemaal aan de andere kant van het land en ik heb ook geen zin om heel veel uit te geven aan entreegelden. Dan ineens valt mijn oog op het Reddingsmuseum in Den Helder. Even snel naar de website en jawel het ziet er prima uit. “Nr.1 kindvriendelijk museum” staat heel groot erbij. Kijk, dat moeten we hebben. Even overleg met mijn zoontje en die vind het prima. Opa mag ook mee. Kijk, dat is leuk. We maken er een dagje van.
Vaders klaren de klus
Aan het einde van de ochtend komen we bij het museum aan. Ik zie het al, we zijn niet de enige (maar het is ook niet heel druk). Ik zie nog meer vaders met kinderen (die moeten zeker net als Hockeyvader de “klus klaren” tijdens zo’n stakingsdag) en als we bij de balie staan krijgen we korting vanwege de staking. Hmm, het brengt dus toch ook wat goeds. Opa mag sowieso gratis naar binnen, want die heeft zo’n museumkaart. Eenmaal binnen rent mijn zoontje van het ene naar het andere. Digitaal spelletje hier, bootje varen daar, filmpje kijken, etc. Opa en ik lopen rustig de route af en bekijken alle andere zaken. Eerst maar even koffie drinken. Dat kan, maar er is geen café binnen, maar een koffieautomaat. Ik kijk niet goed en gooi 2 euro in het apparaat, terwijl er toch in koeienletters opstaat dat een kop koffie 1 euro kost en het apparaat niet wisselt. Gelukkig krijg ik na lang zeuren een muntje bij de balie voor nog een kopje koffie. Mijn zoontje aan de cola, als of hij nog niet genoeg stuiterde.
De stakingsdag overleeft
Naast diverse reddingsboten zijn er heel veel dingen te doen die te maken hebben met de zee, strand en redden. Er is een windtunnel waar we bij windkracht 10 weggeblazen worden (leuk dat dit op een filmpje wordt opgenomen die je in je mailbox krijgt). Er is een reddingsboot-simulator, waar je oliejassen op het dek staat. Er zijn diverse interactieve spelletjes, waarbij je met een bootje mensen moet redden. Kortom, genoeg te doen. Na een uurtje of 2 is het wel genoeg en gaan we nog even lunchen in het restaurant naast het museum. Via de lange weg terug vanuit Den Helder komen we rond 16.00 uur weer thuis. Zoontje tevreden, Opa tevreden en Hockeyvader ook tevreden. We hebben de stakingsdag overleeft. Heeft het wat opgeleverd? Voor de leraren weet ik het niet (hoop het wel), maar voor ons een heerlijke dag. Morgen weer in het gareel.
