Daar sta je dan als hockeyvader, op veld 2 speelt mijn jongste zoon en op veld 1 moet mijn oudste zoon. Tja, wat ga je nu coachen?
Ik begin om 11.30 uur met de voorbereiding van de jongste en om 12.00 uur moeten we het veld op. Tegelijkertijd begint voor de oudste de voorbereiding en bespreking en met een half oor luister ik een beetje mee. Dan start de wedstrijd voor de jongste. Het gaat heen en weer, maar de tegenstander is iets sterker. Op het moment dat we 0-2 achter komen zie ik vanuit een ooghoek het team van mijn oudste zoon het veld op stappen om warm te lopen.
Gelukkig, dat loopt iets uit, dus ik kan nog even bij de jongste blijven. Het veldspel wordt er niet beter op en het is chaotisch. Vooraf had ik afgesproken met mijn medecoach om halverwege van veld te wisselen qua coaching, maar aangezien het ook even nog nodig is om hier te blijven, wacht ik nog even. Dan is het rust en tegelijkertijd zie op veld 1, waar mijn oudste speelt, dat de scheidsrechters daar aangeven dat het nog 2 minuten is voordat de wedstrijd begint. Ik doe nog even het praatje in de rust bij mijn jongste en vervolgens stap ik van het veld en ga naar het andere veld.
Hier begint de wedstrijd net. Ik krijg nog net een kopje koffie in mijn hand gedrukt van 1 van de ouders van het andere veld. Terwijl ik de oudste sta te coachen kijk ik ook regelmatig achterom naar het andere veld waar de jongste staat. Terwijl ik kijk naar veld 1 gebeurt er van alles op veld 2 en andersom. Ik sta er precies tussen in. Dat is niet handig.
Waarom doe je dat dan? Tja, heel simpel. Ik ben coach van de jongste en begeleider van het team van mijn oudste. Maar omdat het speelschema de laatste weken telkens gelijk loopt, was dit de enige mogelijkheid om ze allebei te coachen, alleen is het achteraf een beetje half half. Ik heb het gevoel dat ik een gespleten persoonlijkheid ben en met 1 been op veld 1 sta en met het andere been op veld 2. Dan is veld 2 klaar, de jongste. 4-0 verloren en kan ik me 100% richten op veld 1, waar mijn oudste speelt. Helaas is het leed al geschied en hier staan ze 1-3 achter. Uiteindelijk wordt het zelfs 1-6, terwijl het gekke is dat wij zo veel kansen gekregen hebben dat het ook 7-6 voor ons had kunnen worden.
Al met al 2 teams die verliezen, een coach die zich eigenlijk in 2-en had moeten splitsen om overal 100% aandacht te geven en het was nog koud en guur ook. Kortom, koude voeten. Volgende keer maar weer gewoon kiezen voor 1 team, want dit werkt niet.
