Ik opende gisteren mijn mail en ik schrik me rot. Een bericht van het Ministerie van veiligheid en justitie. Het betreft een bericht van mijn hockeyclub. Ik heb toch niks fout gedaan? Wat is dit? Als ik verder lees zie ik dat het om het VOG gaat. VOG? Dat is een “Verklaring omtrent het gedrag” (voor vrijwilligers). Dit is nieuw en alle vrijwilligers die bij een club aangesloten zijn moeten dit ondertekenen. Dit houdt in dat je als vrijwilliger “goed gedrag” vertoont met name richting jeugd.
Seksuele intimidatie
Aangezien ik jeugdtrainer en commissielid (vrijwilliger) ben moet ik dus ook zo’n VOG verklaring aanvragen. Afgelopen week al een mail hierover gehad en ik moest een vragenlijst invullen. Braaf gedaan, maar als je daar mee bezig bent, dan ga je toch vragen stellen. De meest bijzondere vragen krijg je, met name over seksuele intimidatie. Ik heb alles keurig ingevuld, maar voelde me bijna een misdadiger. Wat een vragen zeg. Na de vragenlijst wordt alles ingestuurd en wordt je “gescreend” door het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Het screeningrapport wordt zorgvuldig bekeken en na een week of 3 krijg je de verklaring (als het goed is). Alleen met zo’n gescreend rapport krijg je je VOG en alleen met je VOG mag je vrijwilliger zijn. ‘Big brother is watching you’.
Met pek en veren op een bolderkar door het dorp
Op zich zeer positief natuurlijk, zeker na de HGC affaire met de “kleedkamerfilmer”. Maar het komt toch wel een beetje raar over. Je bent vrijwilliger bij je eigen vereniging omdat je graag je extra wilt inzetten voor je eigen cluppie. Bestuur, commissies, trainingen, klussen, etc. Je doet het omdat we met z’n allen het beste voor hebben met de club. De VOG verklaring is op zich heel normaal, maar ik kan me voorstellen dat dit wel een drempel vormt. Je wordt benaderd alsof je de grootste crimineel bent en je krijgt het gevoel dat als je 1 keer te lang kijkt naar die meiden van A1, dat je met pek en veren op de bolderkar door het dorp gereden wordt. Kijk een VOG verklaring voor trainers en coaches snap ik. Maar daarnaast zijn er genoeg vrijwilligers die helemaal niet in aanraking komen met dit soort situaties. Een scheidsrechterscommissie, die de planning voor scheidsrechters regelt? De barcommissie, die elke vrijdag de voorraden aanvullen voor het weekend? De vrijwillige – klussers die door de week (als er niemand op de club is) op de club met diverse klusje bezig zijn, etc. Ook zij moeten allen een VOG aanvragen en worden “gescreend”? Ja dus.
Klusje hier, klusje daar
Nogmaals, voor trainers en coaches snap ik het, maar het moet toch anders kunnen. Elke club heeft een groot gebrek aan vrijwilligers, zo ook onze club. Diverse commissie zitten te springen om hulp en de club draait niet zonder de vrijwilligers. Je moet het dus aantrekkelijk en makkelijk maken om structureel of af en toe wat voor je eigen club te doen. Dit helpt dan niet echt. Het kost je tijd, energie en de vragen die gesteld worden zijn nodig blijkbaar, maar komen toch gek over. Hoe je het dan moet doen is helemaal niet zo moeilijk. Trainers en coaches (en allen anderen die met kinderen werken op de club) verplicht een VOG, maar alle andere vrijwilligers lekker zo laten. Klusje hier, klusje daar. Lekker zo laten.
VOG embleem, jubilea en voorrechten
Ik wacht inmiddels of ik door de screening kom. En als ik mijn verklaring krijg, wil ik eigenlijk wel zo’n pasje erbij. Of een embleem wat ik op mijn jasje kan vastmaken. Of een speciaal jasje of sweater. Wat ik me wel afvraag is of deze verklaring voor altijd is of dat ik dit volgend jaar weer moet aanvragen of invullen. Als het jaarlijks is, dan wil ik ook wel jaarlijks een nieuw embleem, zodat je een hele rij op je jasje hebt. ‘Hoeveel heb jij er al?’ Kan je mooi mee showen :-). Misschien kunnen we wel jubilea instellen (10 jarig VOG-schap) of een reünie organiseren (jaargang 2017 VOG-ers). Of wat dacht je van speciale acties voor VOG-ers (voorrang bij de bar, speciale kleedkamers, etc.). Kortom, ik zie weer veel mogelijkheden om ook weer nieuwe vrijwilligers mee te trekken. Eigenlijk is het niks meer dan een wervingsactie. ‘Wie wil er nou geen VOG-er zijn?’. Het biedt kansen. Laat ik nu eerst maar wachten of ik door de screening van het Ministerie van Veiligheid en Justitie kom, want anders gaan al die kansen aan mij voorbij.
