De kerstvakantie is voorbij (bijna) en de zaalhockeycompetitie gaat al weer beginnen. Voor de kerst al de eerst wedstrijdjes met de C-jeugd, en nu direct begin januari weer. Gisteren stonden einde van de middag 2 wedstrijdjes in Amstelveen op het program van het team van mijn oudste zoon, JC3. Omdat het nog kerstvakantie is, is er een aantal dagen geleden toch voor de zekerheid maar een groepsappje rondgegaan en uiteraard had de helft van het team er nog niet aan gedacht (ik ook niet moet ik eerlijk zeggen). Van de 12 jongens in het team waren er 3 niet, dus dat viel mee. Om 14.00 uur verzameld op een gladde, ijzelachtige dag en hop richting Amstelveen. Eenmaal daar aangekomen konden de puberende jongens (12 jaar) direct de kleedkamer in om om te kleden (jaja, klooien dus) en wij als ouders en coaches hadden even tijd voor koffie. Samen met mijn medecoach even kort ook al weer opgesomd wat de regels van zaalhockey zijn, omdat een vader ons zou fluiten. Hoe zat het ook alweer. Hoe hoog en wanneer wel en niet? Oh ja, er bestaat nu een lange corner en hoe zat het ook al weer het blok? Pfff, lastig hoor zeker omdat ik zelf een echte veldhockeyer ben en zaalhockey niet echt leuk vind. Ook samen de opstelling gemaakt en dat is best moeilijk na bijna 4 weken niks aan hockey gedaan te hebben. Wie hebben we vandaag ook al weer en zijn we iemand vergeten op te stellen…..?
Ik had een cool filmpje op internet gevonden over hoe je moet druk zetten in de zaal en dit hebben we tijdens de bespreking even laten zien aan de jongens. . Welkom in 2017, teambesprekingen aan de hand van YouTube filmpjes.
De opdracht die ze meekregen waren: laag zitten, schermpje zetten bij het druk zetten en vooral plezier hebben. Daarna konden we direct het veld op. Even de boys op scherp gezet want dit team heeft er een aantal die nog al op start problemen hebben.
En ja hoor, dat bleek dus ook. De tegenstander was niet bijster goed in zaalhockey, maar hadden we 2 jongens die erg handig waren. Binnen no-time stonden we 3-1 achter omdat die handige jongens van bijna hun eigen achterlijn slalommend onze keeper konden passeren. Dat iemand op het veld meerdere tegenstander voorbij speelt kan nog, maar in de zaal moet dan niet kunnen. Zaalhockey is juist een spel waar je makkelijk kan verdedigen en als aanvaller eigenlijk gedwongen wordt om de bal te passen. Kortom, in de rust dat even aangepast qua hoe we druk moesten zetten en dat ging een stuk beter.
Wat niet beter ging is het hoe je de balken moet gebruiken. Zaalhockey is een spel waarbij de zijlijnen balken zijn, dus de bal kan niet uit en deze balken kan je als een soort reboundblok gebruiken. Het is juist zeer handig want als je vanuit achteren de balk hard tegen de balk schuin naar voren speelt komt hij bij een spits aan en is hij erg moeilijk om te verdedigen. Zeker als je alles over je eigen rechterkant doet, want dat is voor de tegenstander lastig. Dit is namelijk de linkerkant voor de verdediging en dan zit je te klooien met je stick hoe je die bal tegen moet houden. Kortom, leuk trucje. Echter, dan moet je wel weten hoe je als spits de bal moet ontvangen. Eigenlijk is het heel makkelijk, zeker voor de jeugd:
- uitverdedigen gaat eigenlijk altijd over de rechterkant via de balk (tenzij de tegenstander uiteraard geen goed schermpje heeft en je de bal rechtdoor naar spitsen kan spelen). Hoe doe je dat?
- Als je de bal aan de linkerkant uitneemt, speelt je naar rechts. De rechterverdediger speelt hem langs de balk naar voren naar de spits.
- Als je de bal aan de rechterkant uitneemt, dan speel je meteen de bal via de balk naar de spits.
- De rechterspits staat diep en draait zijn “kont” naar de achterlijn en staat met zijn gezicht eigenlijk naar zijn eigen doel. Op die manier kan je de bal ontvangen
- Zodra de rechterspits de bal heeft , kan hij zelf de cirkel in of speelt hij de bal voor op de linkerspits die mee gelopen is.
Kortom, niet zo heel moeilijk. Ja, voor de “professionals” is het wat anders, maar voor ons team, een breedteteam met sterren en mindere sterren moet je het makkelijk houden. In de rust dit goed uitgelegd aan het team en in de 2e helft ging het vanuit achteren goed. De bal werd steeds naar rechts gespeeld en ging dan via de balk naar voren. Maar dan…… de spits stond keurig vrij maar telkens schoot de bal onder hem door, ging langs hem of schoot hard over de achterlijn. Het is ook niet zo heel makkelijk om als spits (die naar voren gericht is) om zo een bal te ontvangen, maar als er 20 keer een bal voorbij komt zou je denken dat je op een moment door krijgt hoe je die bal moet ontvangen. Nee dus. Misschien willen wij als coaches wel te veel……:-). Aan de andere kant de helft ging goed. Het inspelen van de bal naar voren en de bal komt dus bij de spits. Nu is het nog zaak om te zorgen dat de spits hem aanneemt. Volgende week hebben we weer een training en dus genoeg materiaal om te gaan trainen…….
