Als je begint met het trainen en coachen van een jeugdteam krijg je keurig voor de trainingen 20 ballen om mee te trainen. Ja, dat is wel wat weinig, maar je kan tenminste wat doen. Die ballen zijn van de club en dus niet van jou, dus sta je op zaterdag als coach zonder ballen. Hoe kan je dan inspelen?
Gelukkig heb ik de afgelopen 20 jaar zelf gespeeld en training gegeven dus mijn hockeyballen verzameling van gevonden ballen is inmiddels dusdanig uitgebreid dat we er met een team genoeg aan hebben. Ik had 35 oude en wat nieuwere hockeyballen die ik meenam naar de wedstrijden. Dat was onze ballentas. Echter, na 4 wedstrijden waren het er niet meer 35 maar 20. Wat? 15 ballen in 4 weken kwijt (en dan alleen op de zaterdagen want voor de trainingen gebruikte ik de ballen van de club). Dat gaat niet goed. De volgende wedstrijd ben ik gaan opletten hoe dat dan komt. Nou, dat is heel makkelijk bij jongentjes van 7-9 jaar. Je neemt voor de wedstrijd namelijk een bal en je gaat overspelen met een vriendje. Tot zo ver gaat het goed en we zijn lekker ongeveer 10 minuten bezig. Ik roep de jongens bij elkaar omdat we zo gaan beginnen. En dan gaat het mis! Wat gebeurt er namelijk. Iedereen komt naar de zijkant rennen om zijn spullen uit te doen en zich klaar te maken voor de wedstrijd, maar vergeet zijn bal. Kortom, die blijft liggen op het veld. Gelukkig zie ik ze, dus pak ik ze zelf snel op voordat ze weg zijn. Alle hockeyballen zijn wit namelijk en er is geen verschil (zo ben ik aan mijn verzameling ballen gekomen…..).
De week daarop bij de volgende wedstrijd zeg ik eerst tegen alle jongens als ze willen inspelen dat ze een bal uit de tas mogen pakken, maar dat ze die wel terug moeten brengen als we met de wedstrijd gaan beginnen. Ik ben benieuwd.
Na ongeveer 10 minuten inspelen roep ik iedereen weer bij elkaar en jawel i.p.v. dat iedereen direct naar de zijkant rent en zijn bal vergeet denken ze daar nu wel aan. Maar ook nu gaat het niet goed, want i.p.v. dat ze de bal oppakken, slaan ze hem naar de zijkant. Aangezien richten nog niet heel goed gaat, gaan de ballen dus alle kanten op (behalve de goede). De ballen vliegen langs waar wij staan en voor dat je het weet liggen ze verderop op het veld. En jawel, weer het probleem omdat ze wit zijn zoals de rest zijn onze ballen niet meer te vinden…..Grrrr. Weer ballen kwijt!
Eenmaal thuis gekomen ga ik het anders aanpakken. Inmiddels nieuwe (oude) ballen uit mijn voorraad gehaald en ik kom tot 25 ballen. Ik haal ze allen uit de tas en met een merkstift teken ik op alle ballen een rode en 2 blauwe lijnen, zodat ze duidelijk van veraf herkenbaar zijn.
De zaterdag er op gaan we weer naar het veld en zodra we gaan inspelen roep ik de jongens bij elkaar. Ten eerste laat ik zien dat onze ballen duidelijk 3 strepen er op hebben (die je aan de andere kant van het veld kan zien, dus ook een tegenstander kan niet meer onze ballen jatten). Ten tweede moet iedereen die zo’n streepjes bal meeneemt ook weer terug in de tas doen. Ten derde moeten alle streepjes ballen die na het inspelen nog op het veld liggen meegenomen worden. De jongens snappen het hopelijk.
We gaan weer inspelen en zodra de wedstrijd gaat beginnen zie ik alle jongens als een gek streepjes ballen zoeken en meenemen. Hé, dat werkt dus. Na de wedstijd tel ik de ballen en we zijn er geen 1 kwijt. 3 weken verder hebben we nog steeds alle ballen. Sterker nog, telkens als we een streepjes bal zien dan duiken de jongens er op en geven hem aan mij. “Dat is onze bal” roepen ze dan.
Het grappige is dat nu 5 jaar later ik nog steeds de ballen voorzie van strepen en ondanks dat we de afgelopen jaren best wel eens ballen kwijt raakte is het minimaal. Sterker nog, laatst waren we op een andere club en kwamen we nog een bal tegen van ons, waar de tegenstander mee inspeelde. Die waren we of vergeten het jaar er voor of…….. We hebben hem snel gepakt en meegenomen.
Echter, ondanks dat we geen ballen meer kwijt raakte, had ik nog steeds maar 25 ballen i.p.v. 35. Ik zelf ben aan deze ballen gekomen door de afgelopen jaren ballen die op het veld, naast het veld of in de bosjes lagen mee te nemen. Dat heb ik geïntroduceerd in het team. Kortom, opdracht was dat alle ballen die je tegen komt op het veld….. meenemen! Ja, het mag niet, weet ik ook, maar ja. Iedereen doet dat, dus wij ook. Gevolg is dat ik inmiddels op 50 ballen nu zit. Niet helemaal netjes, maar we “pikken” geen ballen van de tegenstander in en nemen alleen ballen mee die blijven liggen (bijvoorbeeld achter het doel). Eindresultaat is dat ik nu genoeg ballen heb om in te spelen en zelfs om training te geven. Toch mooi winstpuntje. Ondanks dat we inmiddels 5 jaar verder zijn (en de jongens rond de 12 jaar zijn) krijg ik nog regelmatig op de club van een van de jongens een bal in mijn handen gedrukt met de tekst “zo, die is van ons”……
